Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2020

Η εξουσία των λέξεων

  Οι   λέξεις   απαρτίζονται από μία ύλη, η οποία μπορεί να προκαλέσει σπινθήρες και να κινητοποιήσει τα αδρανή πνεύματα και τις απαθείς ψυχές, η   ποιητική γλώσσα   πολύ περισσότερο μπορεί να λειτουργήσει ως αντιεντροπική δύναμη, που θα ανατρέψει την ισχύουσα συμβολική τάξη, δημιουργώντας μια νέα κοινωνικότητα, μία νέα συλλογικότητα, αυτές που θάλλουν στις οπωροφόρες λέξεις και στην ποιητικότητα των δρόμων, όπου κατοικούν εξόριστοι οι νέοι και ο νέος λόγος. Τα γράφω αυτά γιατί ναι, χρειαζόμαστε «κουράγιο», χρειαζόμαστε ελπίδα. Γιατί  η λογοτεχνία είναι ένας τρόπος να ουρλιάζει κανείς βουβά . Γιατί η τέχνη δεν είναι μόνο για τους «χορτάτους», είναι και για τους πεινασμένους και τους ανήμπορους, τους αδικημένους, τους μετανάστες, τους απόκληρους, τους κολασμένους. Γι’ αυτό έχει σημασία για ποιους γράφει και ποιους εκφράζει κάποιος. «Το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε, έλεγε ο μακαρίτης  Έντουαρντ Σαΐντ,  είναι γιατί τόσο λίγοι «μεγάλοι» καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν ευθέως τα μεγαλύτερα κοιν

Οι «προσωπικές εξομολογήσεις» του 20χρονου Όσκαρ Ουάιλντ

  Σε 39 προσωπικές ερωτήσεις απαντά ο  Όσκαρ Ουάιλντ , όντας φοιτητής στην Οξφόρδη, και το ερωτηματολόγιο αυτό μαζί με τις απαντήσεις δημοπρατήθηκε πρόσφατα από τον οίκο Sotheby's (πουλήθηκε για 47.880 λίρες Αγγλίας). Στο δισέλιδο ντοκουμέντο του 1877 –συμβολή του στο άλμπουμ «Mental Photographs»– ο Ιρλανδός συγγραφέας απαντά σε ερωτήσεις όπως ποιο είναι το αγαπημένο του χρώμα, λουλούδι, εποχή, δέντρο, άρωμα, πετράδι, μικρό όνομα, ποιητής, μουσικός, ζωγράφος κ.ά.. Στην τελευταία ερώτηση, «Ποιος είναι ο στόχος στη ζωή σας;», ο Ουάιλντ απαντά: «Η φήμη ή ακόμη και η κακοφημία». (Πληροφορίες cnn.gr). Για να κατανοήσει κάποιος αυτή την απάντηση, θα πρέπει να γνωρίζει τον τρόπο σκέψης του συγγραφέα, που κάποτε είπε πώς "ντροπή μας δεν είναι ο αμαρτωλός, αλλά ο ηλίθιος"!  «Οι απαντήσεις του είναι ακριβώς αυτές που θα περίμενε κανείς από αυτόν τον θαρραλέο διανοούμενο νεαρό συγγραφέα…», σχολίασε ο Δρ. Φίλιπ  Έρινγκτον από του Sotheby's. Κάποιες από τις απαντήσεις του είναι: «

Το 112 δεν είναι η αιτία

  Ποιος ευθύνεται για τη Μάντρα, το Μάτι, την Εύβοια; Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, ή το κράτος του περίφημου 112; Αυτοί που κείνται μακράν της μικροπολιτικής γνωρίζουν ότι πρώτα ευθύνονται τα ακραία φαινόμενα που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Ναι, ευθύνονται τα 300 χιλιοστά βροχής που έπεσαν στην κεντρική Εύβοια σε 6 ώρες. Κι αυτό είναι ένα ακραίο φαινόμενο, που όμως όταν επαναλαμβάνεται(Μάντρα), παύει να είναι ακραίο, αλλά σύνηθες στην ακρότητά του. Με λίγα λόγια, θα έχουμε πολλά τέτοια φαινόμενα προσεχώς. Αλλά το φαινόμενο δεν είναι φυσικό, όπως διατυμπανίζουν τα εξωνημένα μίντια, αλλά έχει ανθρωπογενή αιτία. Είναι δηλαδή μία αντίδραση της φύσης στην πίεση που υφίσταται από τον άνθρωπο.    Αφού, λοιπόν, είναι ανθρωπογενής η αιτία, ποιοι είναι οι υπαίτιοι για τα 300 χιλιοστά βροχής σε έξι ώρες που έπεσαν στην Εύβοια; Υπαίτιοι είναι όσοι με έργα και λόγια δημιουργούν την λεγόμενη κλιματική αλλαγή, την τεράστια εκπομπή βιομηχανικών ρύπων και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αβελτηρία του κρατικού

Βλ. Ναμπόκοφ: Η λογοτεχνία ως αποπλάνηση των κάτω

Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 22 Απριλίου 1899(πέθανε το 1977) από γονείς αριστοκράτες. Όταν οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία στη Ρωσία, η οικογένειά του εγκατέλειψε τη χώρα. Σπούδασε γαλλική και ρωσική λογοτεχνία στο κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ και το 1922 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του εξέδιδε τη ρωσόφωνη εφημερίδα «Rul». Η άνοδος του ναζισμού στη Γερμανία οδήγησε το Βλαντιμίρ, τη γυναίκα του Βέρα και το γιο τους Ντμίτρι στο Παρίσι και στη συνέχεια στην Αμερική. Έζησε και δίδαξε λογοτεχνία στο κολέγιο Γουέλεσλι, στο Στάνφορντ, στο Κορνέλ και στο Χάρβαρντ. Και από το 1959 αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή.  Ένας συγγραφέας αριστοκρατικής καταγωγής, όπως ο Ναμπόκοφ, δεν θα μπορούσε παρά να γράφει με αριστοκρατική οπτική. Περιφρόνησε, όσο λίγοι, την κοινή λογική, αλλά εντρύφησε σε μικρόκοσμους, όπως αυτός των λεπιδόπτερων. Αντιμετώπιζε τη ζωή με τον τρόπο των σκακιστικών προβλημάτων, καθώς δεν είχε άλλα να επιλύσει, και τη γραφή ως διανοητ