Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2022

Θωμά Κοροβίνη: Μπέμπης

Εικόνα
  [   Γιώργος X. Παπασωτηρίου   /   Ελλάδα   / 21.12.22 ] Θέλω μερικές σελίδες για να τελειώσω το νέο βιβλίο του φίλου μου Θωμά Κοροβίνη, «Μπέμπης» (εκδόσεις Άγρα). Γράφω πριν το τελειώσω. Ίσως για ν’ αφήσω μια γουλιά για το τέλος. Ως επίγευση! Παραμονή Χριστουγέννων του 1972, πέθανε ο θρυλικός δεξιοτέχνης της κιθάρας και του μπουζουκιού, ο Δημήτρης Στεργίου ή Μπέμπης που γεννήθηκε στον Πειραιά. Ένας περήφανος ομορφάντρας, που δεν καταδέχτηκε ποτέ να μπει σε στούντιο και πέθανε στα 45 του χρόνια αλκοολικός. Θυμάμαι τον Πάνο(Γεραμάνη) να μου δείχνει στον Πειραιά το κουτούκι όπου έπαιζε Μπετόβεν ένας φοβερός τύπος με το μπουζούκι του, «ο Παγκανίνης του μπουζουκιού». Ο Θωμάς Κοροβίνης δεν γράφει τη βιογραφία του «Μπέμπη», αλλά μια μυθιστορία που βγάζει στη σκηνή έναν ολόκληρο κόσμο. Ο Θωμάς μέσα από την πραγματική ιστορία του «Μπέμπη» (res factae) ανασυστήνει την ιστορία του λαϊκού τραγουδιού και των πρωταγωνιστών του, την ιστορία της ελληνικής κοινωνίας των «κάτω τάξεων». Στην πραγματική

Βιβλίο: Ελένη Πριοβόλου, «Το δέντρο με τις φωλιές»

Εικόνα
  [   Γιώργος X. Παπασωτηρίου   /   Ελλάδα   / 04.12.22 ]  Ματωμένα φραουλοχώραφα, μετανάστες εργάτες, μαύρη εργασία και άγρια εκμετάλλευση, πατριαρχία και συναισθηματική κακοποίηση, ρατσισμός, επιθέσεις της ελληνικής Κου Κλουξ Κλαν, αγορασμένες ψήφοι για τους «δικούς» πολιτικούς, «λαδωμένες» αρχές, οικογενειακά δράματα, όλες οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας του 21ου αιώνα, αλλά και η πρόταση-ελπίδα για την καλλιέργεια της αγάπης και τη συμφιλίωση του ανθρώπου με τη φύση και τη φύση του, διατρέχουν με ενδιαφέροντα τρόπο το νέο βιβλίο της  Ελένης Πριοβόλου «Το δέντρο με τις φωλιές» (εκδόσεις Καστανιώτη) .    Μια γυναίκα, θύμα κακοποίησης στο πατρικό της σπίτι, καταφεύγει στη φύση, καλλιεργώντας λουλούδια. Ζει απ’ αυτά. Εκεί συναντά «Εκείνους», εκείνα τα περίεργα πλάσματα που ήρθαν απ’ αλλού και συνιστούν πηγή φόβου για τους ντόπιους. «Ξένη» καθώς είναι και η ίδια, δεν φοβάται την ξενότητα. Το ξένο την κατοικεί από τότε που έφυγε από το πατρικό της σπίτι, από τότε που ναυάγησε κάθε